زبانحال سیدالشهدا علیه السلام در خروج از مدینه
وداعـی تـلـخ کـردم بـا پـیـمـبـر نـهـادم صـورتـم بـر قـبـر مـادر دلـم تـنـگ حـسـن شد ای خـدایا بـقــیـع رفــتـم بـرای بـار آخــر **************** ببین زینب امانی بر تـنـم نیست دگر چاره به غیر از رفتنم نیست چنان در این سفر غارت شوم من که حتی بنگری پیـراهـنم نیست **************** نـوایـی مـی‌زنـد آتـش به سـیـنه رود هـمـراه بـابـایـش سـکـیـنـه رسد روزی که بی‌بـابـا بـیـایـد! خـداحـافـظ، خـداحـافـظ مـدیـنـه **************** دل بـی تـاب را تــابــی بــیــاور شـبـم تـاریـکِ، مـهـتـابـی بیاور شـده اُمُّ الـبَـنـیـن وقـت جــدایـی بــرای بـــدرقــه آبــی بـــیــاور **************** بود تا هـمـره من أشجـع الـنّـاس کجا و کی کنم من درد، احساس؟! ز چـشـم بَـد نـگـهـدارش خـدایـا که گردد خیمه غارت بعد عباس **************** نــبــاشـد ایـن وداع آخـــر مـن! بـگـفــتـا رازهــایـی مــادر مـن شود گـودال جمع پـنـج تن جمع نَهَـد بـر دامـنـش مـادر، سـر من **************** خـدایـا هم عـلیـمی هم خـبـیـری پذیـرفـتم هر آن چه می‌پـذیـری بـرای ما شـهـادت بـوده عـادت ولــی ای وای از داغ اسـیــری |